Tiger nuts - orzechy tygrysie

Dzień dobry!

Mieszkanie za granicą ma te plusy, że jakoś tak łatwiej spotkać obcokrajowców z innych krajów, a już szczególnie, jeśli mieszka się w akademiku dla studentów zagranicznych:), dlatego dziś przedstawię Wam roślinę, która tak jak owoc baobabu dotarła do mnie prosto z Afryki, a dokładnie z Nigerii, czyli cibora jadalna (Cyperus esculentus), zwana także tiger nuts lub migdałem ziemnym!

Co to jest migdał ziemny? 

Muszę przyznać, że informacje dotyczące tej rośliny w Polskim internecie nie zaspokoiły mojej ciekawości, a wręcz jeszcze bardziej ją rozbudziły.

Migdał ziemny, czy też tytułowy tygrysi orzech, to właściwie bulwa cibory jadalnej (Cyperys esculentus), który uprawiany jest głównie w tropikalnych rejonach Afryki czy Azji. Największą szansę na napotkanie tej rośliny chyba mamy podczas wycieczki do Egiptu. Roślina ta nie jest popularna w uprawie, jednak co ciekawe jest jednym z lokalnych przysmaków właśnie rejonów Północnej Afryki, czyli na przykład Nigerii czy Beninu.

Roślina ta oczywiście spokrewniona jest z hodowanym niekiedy w domach papirusem (Cyperus alternifolius), który kiedyś wysiewałam z nasion na blogu. Jest ona raczej niepozorna - na pierwszy rzut oka wygląda jak zwykła trawa, jednak jej prawdziwym skarbem są właśnie bulwki. Są one niewielkie, maksymalnie długości 1 cm, o okrągłym kształcie. Zasuszone, są wielkości ziela angielskiego lub nieco większe, o kremowo-brunatnej barwie.

Sama cibora jadalna osiąga do 90 cm wysokości, raczej łatwo kiełkuje i rośnie. Jest też dość wydajna, bo jedna roślina jest w stanie wyprodukować nawet do 7 tysięcy bulw rocznie! Jeśli jesteście bardziej zainteresowani tym tematem, dajcie znać, a napiszę osobnego posta z serii opis i uprawa;)

Ciekawą sprawą jest to, że roślinę tą można u nas uprawiać w gruncie z powodzeniem, co czyniono już wielokrotnie w przeszłości. Ja również spróbuję uprawy, ale ze względu na mój pobyt w Chinach, raczej nie zdecyduję się na hodowlę migdała ziemnego w gruncie:)

Jak jeść i jak smakuje tygrysi orzech?

Coś co ciężko było znaleźć, to informacja, jak dokładnie zabrać się do jedzenia orzechów tygrysich. Najprostszą metodą jest oczywiście jedzenie na surowo, bez obierania, jednak bulwki są dość twarde po zasuszeniu. Mimo to, da się i po rozgryzieniu można poczuć ciekawy i raczej przyjemny smak, według mnie coś jak rezultat połączenia orzecha laskowego z popcornem i nutką kokosa. Bardzo fajna przekąska;)

Inną opcją jest pozostawienie migdałów ziemnych do namoczenia na noc. Po takim zabiegu bulwy od razu nabierają wody i przybierają kształt jak przed suszeniem (co dobrze rokuje przy planowanych uprawach z bulw, mają one ponoć żywotność do 7 lat). Smak również się nieco zmienia, a może bardziej rozwadnia. Posmak popcornu troszkę przygasa, za to orzech bardziej chrupie i jest zbliżony konsystencją do... kokosa? Ciężko powiedzieć, ale jest to oryginalny smak i warto spróbować.

Jest też całkiem sporo przepisów na dania z dodatkiem tygrysich orzechów, także nic tylko uprawiać i próbować;)

Słyszeliście kiedyś o tej roślinie lub jej bulwach? A może uprawialiście już w ogródku? Jak wrażenia? Piszcie w komentarzach:)

Linki i źródła:
https://polona.pl/item/chrystyana-reicharta-ogrody-warzywne,MzI5OTE2MA/252/#info:metadata
https://forumogrodnicze.info/viewtopic.php?f=42&t=32916&sid=992755e72e50ac4acabd266246c6b617&start=14
http://www.eattheweeds.com/cyperus-esculentus-rotundus-for-lunch-2/